Osmanlı Saray Dili

Bunlara dilsiz dili denirdi.

Osmanlı saray dili. Peki yapılan bu eleştirilerde göz ardı edilen neydi. Osmanlı ya yıllarca saray dili halktan kopuktur halk saray ve çevresinin yanında bu medeniyetin edebiyatını da anlamıyor nitelemeleriyle yüzeysel eleştiriler yöneltildi. Kelimelerin en fazla 5 te biri türkçedir. 88 dil toplumun aynasıdır.

Osmanlı devletindeki türklerin kendi aralarında kullandıkları lisandır. Aynı şekilde bakarsak rumlar da osmanlı yunancası araplar osmanlı arapçası ermeniler de osmanlı ermenicesi kullanırlardı diyebiliriz. Aynı şekilde osmanlı toplumunun da izleri onun dilinde taşınır. Bu konuyu siz fikriyat okurları için incelemeye tabi tuttuk.

Osmanlı medenî kanunu mecelle de bu bahse dair hükümler konulmuştur. Edebî ve bilimsel eserlerdeki arapça ve farsça nın hakimiyeti ise osmanlı döneminde. Saray daki sağır dilsizler yeni kurulan meclislerde ve bilhassa heyet i vükelâ denilen osmanlı kabinesinde de hizmet görmeye başladılar. Bütün saray halkı da bu işaret dilini öğrenmişti.

Toplumdan etkilenmeyen dil dilden etkilenmeyen toplum düşünülemez. Fakat işin aslı gerçekten böyle mi. Osmanlı imparatorluğu türkçe yi devletin ilk dönemlerden itibaren resmî dil olarak kullandı. Sadrazam ve nâzırlar ile maiyetlerindeki sivil ve askerî memurlar bunlarla anlaşabilmek için şifre dilini öğrenmek mecburiyetinde idiler.

Divan şiiri osmanlı imparatorluğunun sarayı etrafında gelişen aydınları ve edipleri eliyle yükselen ve estetik zevkini dönemin sanatından alan edebi ürünlerdir. Baskısını yayınladığı osmanlı nın dili kitabında osmanlı toplumunun dili ve dil gelişimi. Osmanlı imparatorluğu nda devlet işlerinde ve sarayda kullanılan dil osmanlı türkçesi olmasına karşın imparatorluğun hâkimiyeti altındaki bölgelerde diğer diller de kullanılmaktaydı. Devlet erkanının kullandığı dil ise farsça ile beraber bütün bu dillerin oluşturduğu amorf lisan olan osmanlıcadır.

Hayati develi osmanlı nın dili kesit yayınları istanbul 2010 s. Ekalliyet kendi cemaatleri içinde kendi dillerini kullanmak konusunda serbest idi ancak hükûmet ile resmî konularda osmanlı türkçesi kullanmak zorundaydı.